Meer dan een kers op de taart....
28 september 2018 - Nelson Bay, Australië
Vandaag in Nelson Bay aangekomen.Een kustplaatsje ,gelegen aan een prachtige baai aan de Pacific Ocean.Zo n 200 kilometer ten noorden van Sydney. We zijn bijna aan het einde van de gezamenlijke vakantie.Nog 2 dagen genieten van wat de oostkust van Australie te bieden heeft .Veel baaien ,leuke kust en havenplaatsjes en wineries,naast prachtige natuur in de vele nationale parken.
Australiers zijn zuinig op hun land;geen zwerfvuil,prachtige infrastructuur,goede voorzieningen en aardige mensen.Altijd in voor een praatje en vooral geinteresseerd in waar je vandaan komt.Dan komen de verhalen meestal wel los. Bijvoorbeeld over hun voorliefde voor het rugby of voor het australische football.Toevallig vallen de finales van beide sporttournooien komend weekend.En als ik het mag geloven dan zit heel Australie aan de buis.Wij zullen een sportcafeetje opzoeken om de football finale te bekijken.
Van de week moesten we even dubben, waar we de campervan na Mount Tamborine heen zouden sturen,omdat er flink wat regen werd voorspeld.Nimbin was ons aangeraden.Een dorpje in de buurt van Lismore.Een hippiedorp zo werd ons verteld. De weg er naar toe bleek ons langs mooie valleien en veel boerderijen met uitgestrekte landerijen te leiden .De wegen slingerden zich door het landschap ,waardoor we niet echt snelheid konden maken. Tegen twaalven reden we het dorp in.
Aanvankelijk konden we onze ogen niet geloven.Het leek alsof de tijd had stilgestaan . Het dorpje kende tot 1973 een rustig bijna saai bestaan en was vooral bekend vanwege de spirituele invloeden ,die aan de Nimbin Rock werden toegeschreven.Een rotspartij even buiten het dorp.Maar in 1973 werd het Aquarius festival gehouden ,waar vele alternatievelingen uit de gehele wereld op af kwamen.Mensen met een andere maatschappijvisie .Na afloop van het festival vestigden een aantal van hen zich in Nimbin als de nieuwe settlers.De sfeer ,die het dorp uitstraalt doet sterk denken aan de flower-powerbeweging uit de jaren zestig.Als je winkeltjes binnenloopt komt de lucht van wiet en zo je tegemoet.Ook de kleurrijke kleding,de bebaarde mannen ,een tikkeltje ouder inmiddels ,net als wij,en de waarde ,die aan het natuurbehoud wordt gehecht geven er blijk van.We namen een break bij Dutch &co voor een koffie met gebak. T was het ritje waard.
Het is goed leven in Australie.Easy living en dat bepaalt ook ons tempo deze week.Donkere wolken boven Woodburn maakten ,dat we koers zetten naar Coffs harbour voor de overnachting.Niet dan nadat we aan de Richmond river van onze lunch genoten op een van de vele bbq-plekken,die het land rijk is.Het is toch bijzonder ,dat je onderweg je eitje kunt bakken. Het was even zoeken in Coffs Harbour,maar vlakbij de bioscoop troffen we een steakrestaurant op Amerikaanse leest geschoeid met heerlijke volumineuze gerechten. We sloten de avond af in de bioscoop met Rowin Atkinson in de hoofdrol.
Port Macquarie was ons volgende stop.S morgens langs de opvang van gewonde koala en daarna even naar het strand,waar Kirsten de kans waar nam om weer even te surfen.Een bezoekje aan een lokale wijnhandelaar en daarna aan de lokale Harley dealer voor wat inkopen besloten de dag.De Harley boys waren verrast, dat ik een WLA in de huiskamer had staan en keken met bewondering naar de foto s .Het zijspan zit aan de verkeerde kant!! Was een van de eerste opmerkingen en dat is natuurlijk niet zo vreemd in een land waar iedereen links rijdt.
Die nacht ,stelde Leon voor zouden we wild kamperen.Er bleek een plek midden in het woud te zijn,waar je vrij mocht kamperen en zelfs houtvuur mocht maken.We waren niet de enige en de plek bleek schoon en beschikte over een ecologisch toilet. Gezelligheid alom toen we van de door Leon klaargemaakte maaltijd genoten en bij het kampvuur allerlei jeugdherinneringen ophaalden. De nacht was inmiddels ingevallen en de sterrenhemel ontvouwde zich boven ons.Het werd allengs frisser.We hoefden elkaar daardoor niet echt uit te dagen om te gaan slapen.
En nu dus Nelson Bay.Onderweg hiernaar toe even Old Bar aangedaan,omdat daar een festival zou zijn dit weekend voor oude surfcampers.Het bleek om oude VW-busjes te gaan ,die in allerlei uitvoeringen reeds vroeg naar het festivalterrein trokken. Vanmiddag de klim naar de diverse uitkijkpunten gemaakt ,waar je een prachtig zicht hebt op de baaien en witte stranden.Het was een flinke klim,maar zeer de moeite waard;eenmaal boven konden we walvissen spotten.En een aantal maakten er een feestje van.Je kreeg er niet genoeg van .Al die springende en dansende bultruggen als uitsmijter van deze vakantie. Meer dan een kers op de taart!
Nu voor straks welterustenBenne ,mede namens Leki
Australiers zijn zuinig op hun land;geen zwerfvuil,prachtige infrastructuur,goede voorzieningen en aardige mensen.Altijd in voor een praatje en vooral geinteresseerd in waar je vandaan komt.Dan komen de verhalen meestal wel los. Bijvoorbeeld over hun voorliefde voor het rugby of voor het australische football.Toevallig vallen de finales van beide sporttournooien komend weekend.En als ik het mag geloven dan zit heel Australie aan de buis.Wij zullen een sportcafeetje opzoeken om de football finale te bekijken.
Van de week moesten we even dubben, waar we de campervan na Mount Tamborine heen zouden sturen,omdat er flink wat regen werd voorspeld.Nimbin was ons aangeraden.Een dorpje in de buurt van Lismore.Een hippiedorp zo werd ons verteld. De weg er naar toe bleek ons langs mooie valleien en veel boerderijen met uitgestrekte landerijen te leiden .De wegen slingerden zich door het landschap ,waardoor we niet echt snelheid konden maken. Tegen twaalven reden we het dorp in.
Aanvankelijk konden we onze ogen niet geloven.Het leek alsof de tijd had stilgestaan . Het dorpje kende tot 1973 een rustig bijna saai bestaan en was vooral bekend vanwege de spirituele invloeden ,die aan de Nimbin Rock werden toegeschreven.Een rotspartij even buiten het dorp.Maar in 1973 werd het Aquarius festival gehouden ,waar vele alternatievelingen uit de gehele wereld op af kwamen.Mensen met een andere maatschappijvisie .Na afloop van het festival vestigden een aantal van hen zich in Nimbin als de nieuwe settlers.De sfeer ,die het dorp uitstraalt doet sterk denken aan de flower-powerbeweging uit de jaren zestig.Als je winkeltjes binnenloopt komt de lucht van wiet en zo je tegemoet.Ook de kleurrijke kleding,de bebaarde mannen ,een tikkeltje ouder inmiddels ,net als wij,en de waarde ,die aan het natuurbehoud wordt gehecht geven er blijk van.We namen een break bij Dutch &co voor een koffie met gebak. T was het ritje waard.
Het is goed leven in Australie.Easy living en dat bepaalt ook ons tempo deze week.Donkere wolken boven Woodburn maakten ,dat we koers zetten naar Coffs harbour voor de overnachting.Niet dan nadat we aan de Richmond river van onze lunch genoten op een van de vele bbq-plekken,die het land rijk is.Het is toch bijzonder ,dat je onderweg je eitje kunt bakken. Het was even zoeken in Coffs Harbour,maar vlakbij de bioscoop troffen we een steakrestaurant op Amerikaanse leest geschoeid met heerlijke volumineuze gerechten. We sloten de avond af in de bioscoop met Rowin Atkinson in de hoofdrol.
Port Macquarie was ons volgende stop.S morgens langs de opvang van gewonde koala en daarna even naar het strand,waar Kirsten de kans waar nam om weer even te surfen.Een bezoekje aan een lokale wijnhandelaar en daarna aan de lokale Harley dealer voor wat inkopen besloten de dag.De Harley boys waren verrast, dat ik een WLA in de huiskamer had staan en keken met bewondering naar de foto s .Het zijspan zit aan de verkeerde kant!! Was een van de eerste opmerkingen en dat is natuurlijk niet zo vreemd in een land waar iedereen links rijdt.
Die nacht ,stelde Leon voor zouden we wild kamperen.Er bleek een plek midden in het woud te zijn,waar je vrij mocht kamperen en zelfs houtvuur mocht maken.We waren niet de enige en de plek bleek schoon en beschikte over een ecologisch toilet. Gezelligheid alom toen we van de door Leon klaargemaakte maaltijd genoten en bij het kampvuur allerlei jeugdherinneringen ophaalden. De nacht was inmiddels ingevallen en de sterrenhemel ontvouwde zich boven ons.Het werd allengs frisser.We hoefden elkaar daardoor niet echt uit te dagen om te gaan slapen.
En nu dus Nelson Bay.Onderweg hiernaar toe even Old Bar aangedaan,omdat daar een festival zou zijn dit weekend voor oude surfcampers.Het bleek om oude VW-busjes te gaan ,die in allerlei uitvoeringen reeds vroeg naar het festivalterrein trokken. Vanmiddag de klim naar de diverse uitkijkpunten gemaakt ,waar je een prachtig zicht hebt op de baaien en witte stranden.Het was een flinke klim,maar zeer de moeite waard;eenmaal boven konden we walvissen spotten.En een aantal maakten er een feestje van.Je kreeg er niet genoeg van .Al die springende en dansende bultruggen als uitsmijter van deze vakantie. Meer dan een kers op de taart!
Nu voor straks welterustenBenne ,mede namens Leki
We hebben genoten van je fantastische verhalen...die gaan we live nog eens opnieuw beluisteren oke 👍🏼🤪?
Leki....ook voor jullie....tot snel 😘
Heel veel groeten Aad en Vera 😘😘