Cape Byron Lighthouse

Als je zoals wij de laatste 10 dagen van onze gezamenlijke trip met een campervan op stap bent in het oostelijk deel van Australie zonder een reisplan of doel dan ga je af op de tips die Australiers je geven of je pikt leuke dingen op onderweg.

Zo kwamen we in Rainbow Beach terecht,in plaats van op Frazer island.Want zonder 4wd kom je op Frazer island nog niet het strand op.

En een dag later zaten we rond lunchtijd in het centrum van Brisbane,waar we vanaf een terrasje op de eerste verdieping het winkelende publiek konden gadeslaan.Van een heerlijke lunch genietend in de middagzon,die weldra zou verdwijnen.

We waren onderweg naar Mount Tamborine,een bosrijk en bergachtig gebied zo n anderhalf uur rijden van Brisbane.Een aanrader volgens een aantal Australiers.

Door de wegopbrekingen duurde het wat langer,maar het ritje leidde je langs mooie valleien en stukken regenwoud met torenhoge palmen en red cedarbomen als vergezicht.Veel bochten haalde de snelheid eruit ,maar met de maps.me van Leon konden we de camping nog voor donker vinden.(Sorry Guus ,maar de TOMTOM hebben we niet nodig gehad!)

Prachtig gelegen in de bossen ,maar qua sanitair niet echt schoon.We kochten een krat hout voor het haardvuur en wat boodschappen in de lokale supermarkt en voor je het wist zaten we rond het haardvuur met ons bordje op schoot te genieten van de invallende duisternis .Het werd fris en dat waren we niet meer gewend.Het hout brandde goed in de daarvoor aangelegde vuurplaats en we laafden ons aan de warmte al kletsend over het programma van de volgende dag.

Er waren diverse opties zoals het bezoek aan een kaasmakerij ,een winery of een waterval.Het gebied kent vijf verschillende watervallen en we besloten de volgende dag ,die van Cedar Creek te bezoeken.Een wandeling van een half uur bracht ons bij de rotspartijen waar het water in natuurlijke pools werd opgevangen ,voordat het verder naar beneden stroomde.Je mocht erin zwemmen,maar afgezien van temperatuur zag het water er niet al te fris uit.Maar niet doen dus.Wel leuke plaatjes geschoten.

Het bezoekje aan de kaasmakerij ging niet door,omdat de kaasmakerij inmiddels was losgekoppeld van de winkel met een andere eigenaar.Toen maar wat kaas gekocht voor op de crackers bij de borrel.

We besloten het gebied nog wat rond te rijden naar diverse uitkijkpunten,op een waarvan we een gepensioneerd stel aantroffen,die ons wat reistips voor de rest van de week aan de hand deden.Zij hadden hun boerderij verkocht en reisden van tijd tot tijd door het oosten van Australie om plekken met veel herinneringen opnieuw te bezoeken.

We kregen twee kaarten mee,waarop zij met pen een aantal leuke plaatsjes hadden aangestipt.Bij het afscheid waarschuwde hij nog voor het weer,dat de komende dagen regen zou brengen.

En dat waren we niet meer gewend.We sloten af met een bezoekje aan een botanische tuin .

Op weg naar Byron Bay verlieten we Queensland,de sunshine state en passeerden we de grens met New South Wales toen het inderdaad begon te regenen.En met een graadje of 15 en een stevige wind is het niet meer zo lekker in je korte broek.

Geluncht bij een BBQ plaats aan de south pacific kustweg,waar enkele vogels zich al gauw tegoed deden aan de eierresten op de BBQ.De broodjes met ei smaakten best.

Om wat tijd te winnen namen we voor het vervolg de M1 richting Byron Bay,waar we tegen vieren aankwamen.Leon had Glen Villa als camping uitgezocht met goede referenties en dat klopte ook.

In verband met de regen zetten we snel de auto in de slaapstand,zodat alles nog droog in elkaar kon worden gezet.Die avond regende het flink.Benne ging vroeg te bedde, want een grieperig gevoel maakte zich van hem meester.Leki zochten het stadje op en genoten van een pizza.

Byron Bay is naar eigen zeggen een paradijs voor surfers.En dat zie je ook als je langs het strand staat te kijken naar de vele surfers die in de golven wachten op het juiste moment .Zelfs Kirsten kon de verleiding niet weerstaan en heeft even kunnen surfen. Het stadje straalt iets westerns uit door de vele houten puien als lambrizering.

Leki besloten vandaag de ochtend te gebruiken om wat bij te werken en kozen daarvoor een werkplek in een coffeeshop met uitzicht op zee.Benne,zich inmiddels weer goed voelend na een stevige nachtrust(eindelijk doorgeslapen) besloot het Lighthouse te bezoeken.En dat vergde een lange en inspannende wandeling langs mooie uitzichtpunten (ook een van de ons inmiddels welbekende captain Cook) en natuur.Tot verrassing zelfs nog walvissen kunnen spotten en onder de kust een groepje dolfijnen.

Het was fris bij de vuurtoren en mijn regenjas kwam goed van pas.Het Lighthouse dateert van 1901 .Vele wachters met hun gezinnen hebben de toren bevolkt en onderhouden.Tot 1989 toen het licht werd geautomatiseerd.Het in de toren gehuisveste museum geeft de bezoekers aan de hand van tekeningen,voorwerpen als lampen ,generatoren,foto s en videos een aardig overzicht van bijna een eeuw geschiedenis.

Op de weg naar beneden even blijven kijken naar een vlucht van een hangglider,die dank zij de sterke thermiek “oneindig”  veel rondjes maakte.Mooi was dat tegelijkertijd een arend met de glider meevloog op zoek naar voedsel.

En nu terug op de camping ,na een lekkere lunch bij een van de vele eettentjes,in afwachting van wat komen gaat.We gaan het weer zien.

Voor nu tot straks,

Benne mede namens Leki