Zen op weg naar Tonga

Het waren drukke weken in de aanloop naar mijn reis naar Tonga.Niet eens als voorbereiding,maar gewoon omdat je weggaat en alles voor Marianne goed wil achterlaten.

De auto moest gekeurd worden, bepaalde werkzaamheden aan de Corvette wilde ik afronden,de tuin op orde brengen,enkele financiele zaken afronden en opkomende probleempjes oplossen .

Ongewild loop je dan toch iets harder dan wellicht nodig is,zeker als je hebt afgesproken, dat de voorbereidingen op tijd klaar zouden zijn.

Wel nu ,zittend achter mijn PC kan ik constateren,dat het is gelukt om een dag tevoren alles op de rails te hebben met  een goed gevoel bij wat je achterlaat.

De hartslag gaat terug naar normaal(wat is dat?) en je kan alles weer overzien.Waar heb ik mij dan zo druk overgemaakt,vraag je je nu af.Je bent toch met pensioen en je hebt dus alle tijd van de wereld.Tja ,was het maar zo eenvoudig.

De renovatie van de Corvette is een project ,dat mij de laatste maanden bijna elke dag van de straat heeft gehouden.Naast de sleuteldagen bij Us Carcenter op dinsdag en woensdag ook thuis aan de slag met het schoonmaken van onderdelen,het lassen van een rempedaal,het op maat maken van een steunplaat voor de shifter,het uitboren van dichtgelaste gaatjes en het tappen van schroefdraad.Maar ook het onderhouden van contacten met leveranciers,zodat de juiste spullen worden gemaakt en toegezonden .

Zo bleek het niet mogelijk om de gekozen kleur van de body (dark cherry red)zonder risico op kleurverschillen te laten terugkomen in de instrumenten op het dashboard.Veel overleg met de spuiter en de leverancier van de instrumenten leverde geen bevredigend resultaat.Uiteindelijk ervoor gekozen om de auto  zwart te spuiten met zilveren wings aan de zijkant.

En als er dan iets tegen zit moet je maar zien de rust te bewaren.En ja dan merkt Marianne ook ,dat je gefocust bent en even niet zo gemakkelijk aanspreekbaar.

Toch ben ik tevreden en laat alles nu even achter.De Corvette aan de jongens van US car center;hopelijk vinden ze tijd om de wat ingewikkelder klussen op te pakken en zo de maand september te benuttenom vaart te maken.Het kan.

De tuin heeft de warme en droge zomer overleeft ,maar ik steek mijn handen niet in het vuur voor de buxussen.Mogelijk dat deze hier en daar toch door de buxusmot zijn bezocht en aangevreten.We gaan het zien.Van het weekend nog gemaaid,wat geschoffeld en de hondsdraf uit het gazon getrokken.Daarnaast met schoonmaakazijn de opkomende onkruiden tussen de steentjes bestreden.Twee weken terug de haag rondom al gesnoeid.Ik kan er momenteel niets meer aan veranderen en heb Marianne geadviseerd zich om de tuin niet te bekommeren.

Even boodschappen gedaan voor mijn dochter.Boerenkaas,jawel,uit Holland ,daar snakt ze kennelijk naar.Is niet gemakkelijk verkrijgbaar.Haal maar eens kaas van gepasteuriseerde koemelk.Ik ben via twee boerderijen bij de Jumbo in Zoeterwoude terechtgekomen,waar een van de boeren een eigen schap had ingericht.Maar ja,dan blijkt het niet op het label vermeld te staan en moet de kassa worden aangepast.Allemaal gelukt.

Alemaal geen grote zaken,maar het moet wel even gebeuren.

En tussendoor nog even gevaren,ditmaal op een zomeravond bij ondergaande zon en in het donker.Het inspireerde me, om er een verhaal over te maken,dat ik heb opgedragen aan de pas overleden voorzitter van rondvaart Zoetermeer.

Met Aad de Zuiderzeeroute gereden op de motorfiets;weliswaar niet echt gepland,maar gewoon gedaan omdat het zulk mooi weer was.Een tocht van dik 200 km langs de dijken van het Ijsselmeer.Bij Durgerdam de dijk op en bij Stavoren er weer af.Met tussenstops om het ouder geworden lijf even rust te gunnen en met elkaar het leven te beschouwen.Uitwisseling van gedachten onder het genot van een capucinno of een lekker ijsje.Het was genieten!

En zo werd het 1 september.Met een lijstje van af te werken zaken op tafel,waarvan de meeste gelukkig al konden worden afgevinkt.

Vandaag ,zondag,een rustdag .Even op bezoek bij opa,koffie met gebak en later bitterballen op het terras buiten.

Weer thuis de banden van al het rollend materieel op spanning gebracht en de laatste betalingen gedaan.Het kan gebeuren.

Morgen vertrekt de Randstadrail om 7.04 uur richting den Haag al waar ik overstap op de intercity naar Schiphol en daar hopelijk ruim op tijd zal arriveren.Het avontuur kan beginnen ,ik ben er klaar voor en heb er uitermate veel zin in .Zeker nu ik weet,dat ik in alle rust Marianne thuis kan laten.

Zen

Voor nu tot straks,

Groet Benne